Ontzorgen
Vandaag had ik een gesprek met onze gezinscoach die ons is toegewezen vanuit de gemeente en wat ben ik blij met haar. Zij vraagt geregeld hoe het met me gaat, komt betrokken over en zij kijkt waar ze kan ondersteunen in ons gezin, al is het hopelijk over een hele lange tijd pas, maar als het niet meer goed met me gaat en ik of Bart vastloop in de begeleiding van de kinderen, kunnen we haar bellen. Zij heeft onze casus besproken in een multidisciplinair overleg en daaruit kwam naar voren dat het misschien wel zinvol was om een sociaal netwerkplan op te stellen zodat iedereen in onze naaste omgeving weet wat en wie waarbij kan ondersteunen. Mij geeft dit rust dat ik weet dat Bart en de kinderen goed worden opgevangen, maar ik moet ook het vertrouwen hebben in Bart dat dit goed komt. Dat laatste vind ik lastig en niet omdat ik Bart niet vertrouw, maar ik wil zo graag dat er ook goed voor hem gezorgd wordt en ik weet dat ik deze taak dan niet meer kan invullen, maar juist omdat Bart een moeilijke hulpvrager is, weet ik dat er genoeg mensen zijn in onze omgeving die hij kan inschakelen voor praktische zaken maar als het op emotioneel gebied komt, zijn er maar weinig mensen die bij Bart zijn emoties kunnen komen en ik hoop zo dat hij zich open kan stellen, want ook hij komt in een rouwproces terecht wat hij er tegelijk met het rouwproces van de kinderen bovenop krijgt. Het doet me verdriet om te zien dat ik dit niet voor hem kan wegnemen of hem die schouder geeft waar hij op kan huilen of dat biertje met hem drinkt ter afleiding van alle emoties. Ik moet dit uit handen geven, ik kan hem op zoveel mogelijke gebieden ondersteunen door alles netjes in huis te ordenen, mijn uitvaart voor te bereiden zodat hij hier geen lastige keuzes in hoeft te maken, maar met zijn rouw kan ik hem niet ondersteunen en zal ik er moeten op vertrouwen dat dit goed komt. Ontzorgen…wat is dit moeilijk!
We hebben besloten om het maken van een sociaal netwerk plan nog even uit te stellen omdat nu de kuren aan lijken te slaan we hopelijk ook wat meer tijd krijgen om in het hier en nu te genieten van elkaar. En niet alleen maar bezig zijn met wat als…we hebben een praktisch plan opgesteld voor de opvang van de kinderen zodat er toch een beetje een continuïteit is, dit plan moeten we natuurlijk bijstellen als de kinderen ouder worden en dan wordt het ook wat makkelijker wat betreft opvang te regelen en hopelijk mag ik dit nog meemaken.
