Corona...
Omdat ik zoveel geluk heb in mijn leven op het gebied van gezondheid kon corona mij niet overslaan. Omdat ik in het weekend contact had gehad met mensen die later bleken corona te hebben , heb ik waarschijnlijk daar het virus opgedaan, hoewel het niet uitmaakt waar ik het heb opgelopen, het is toch gewoon zoals het is en daar moeten we mee dealen. Maandag de GGD gebeld en Bart en ik moesten direct in thuisquarantaine en getest worden, dus ik Bart van het werk teruggebeld en ‘s middags konden we terecht voor de test. Het was allemaal goed geregeld en gestructureerd. Na de test naar huis gegaan en de mensen ingelicht die we zondagochtend nog gezien hadden. Hopen op het beste maar ik kreeg in de middag zo’n hoestaanvallen dat ik bang was voor een positieve uitslag en jawel gisterenavond kregen we de uitslag. POSITIEF. Een hoop geregel want Bart moest op een andere kamer gaan slapen en de slaapkamer is nu mijn leefruimte. In mijn vorige blog schreef ik al dat je nu pas ziet hoeveel impact corona heeft, dat heb ik nu nog veel meer, ik mag de kinderen geen knuffel geven of Bart geen kus geven. Juist op de moeilijke momenten, heb je elkaar nodig en dat kan nu niet anders als met een luchtkusje. Gelukkig vallen mijn klachten tot nu toe mee, ik ben vooral veel moe en heb hoestaanvallen, soms korte en soms lange net het gevoel alsof je stikt maar dat trekt gelukkig weer snel weg. Verder heb ik geen koorts of andere klachten. Waar ik van baal is dat ik nu niet met mijn volgende kuur mag beginnen en dan komt de angst weer binnen, de andere kuren hebben zijn werk gedaan want mijn tumormarkers zijn gelukkig weer gedaald, dus daar probeer ik maar op te vertrouwen. Ik hoop dat we weer bergopwaarts gaan en we zitten de tijd wel uit me slapen, mijn blogs schrijven en romantische kerstfilms kijken die Bart toch niet leuk vindt om mee te kijken, dus proberen we er maar het positieve uit te halen.
