Mijn geheugen....
Met het schaamrood op mijn wangen loop ik de sportzaal in het ziekenhuis uit...wat een blunder heb ik nu weer gemaakt en wat te balen heb ik ervan...mijn geheugen...het is een drama! Ik sport nog steeds 2 keer in de week bij de oncologische fysiotherapie in het ziekenhuis om mijn conditie en kracht weer op te bouwen. Omdat er een lotgenoot jarig was geweest trakteerde zij op een stekje vrouwenmantel...ik dacht dat is een leuk idee en was er blij mee...totdat ze afgelopen week vroeg" Jony had jij jouw plantje meegenomen? Ik zeg oh nee...wat erg...ik schaam me diep...iets wat ik gekregen heb te vergeten en dan ook nog het gewoon niet weten dat ik het vergeten was...en dit is niet het enige wat ik vergeten ben...in een paar weken tijd, 3 x mijn sleutels kwijt geraakt...koffie aangezet zonder het kopje onder de automaat te houden en zo kan ik nog wel even doorgaan...ik baal ervan...toen ik nog moest beginnen aan het behandeltraject hoorde ik mensen praten over een chemobrein en ik dacht...jaja...maar nu ervaar ik het zelf.... Vorige week hadden wij op het werk een verpleegkundig werkoverleg. Ik wilde wel notuleren want dan kon ik het rustig uitwerken...nou ja idd "rustig"...waar ik normaliter ongeveer 3 kwartier tot n uur over doe heb ik nu 2.5 uur over gedaan, ook mijn concentratie is niet wat het zijn moet. Wat heeft de chemo toch een hoop kapotgemaakt en ja... ik ben heel blij dat het (hopelijk)ook de overgebleven kankercellen heeft kapot gemaakt maar wat ben ik er klaar mee om iedere dag nog geconfronteerd te worden met de vervelende gevolgen ervan.
Op de foto hierboven vind je een doosje met stenen...dit heb ik van mijn moeder gekregen. Mijn tante Rita is 19 jaar geleden overleden aan de gevolgen van borstkanker. Zij heeft dit doosje met stenen gekregen toen zij de diagnose kreeg. Na het overlijden van tante Rita heeft mijn moeder dit gekregen en nu heb ik het gekregen...wat een paar stenen voor emotionele waarde kunnen hebben. Bij mijn tante is het helaas niet gelukt om die ruit aan diggelen te slaan...en dan denk ik....tja het zijn maar bijwerkingen...ik ben er nog!😘